امير خسرو دهلوي
امير خسرو دهلوي (651- 705 ه.ق):
پدر امير خسرو در شهر «كش» تركستان اقامت داشت، در حمله مغول به
هندوستان گريخت و اميرخسرو در شهر پتيالي هند به دنيا آمد.
در عرفان و تصوف شعرهاي زياد دارد. وي از شعراي طراز اول ادبيات ايران
است. سبك اصلي شعرهاي اميرخسرو سبك هندي است. ديوان وي شامل پنج
قسمت است. از اشعار دوران جواني وي مي توان به تحفه الصغر اشاره
كرد و مجموعة وسط الحيوه بين 20-30 سالگي شاعر بوده است. غره‌الكمال
را بين 30-40 سالگي سروده است و از اشعار دورة پيري وي بقيه‌النقيه است
. نهايه‌الكمال كه شامل آخرين اشعار شاعر است.
از ديگر آثار اميرخسرو دهلوي مي توان از مجموعه هاي زير نام برد:
مطلع‌الانوار، شيرين و خسرو، مجنون و ليلي، آيينة اسكندري، هفت بهشت،
قران‌السعدين، مفتاح‌الفتوح، خزائن‌الفتوح، رسائل‌الاعجاز، وي در سال 705 ه.ق
در دهلي دار فانيرا وداع گفت.
مطالب مرتبط